İzmir’in Kemalpaşa ilçesinde bulunan ve esas sahibi Abalıoğlu Grup olan piliç üreticisi Lezita’da işçiler grevde. Öz Gıda İş Sendikası’nda örgütlü işçiler, patronun toplu sözleşme masasına oturmaması nedeniyle 7 Mart’ta üretimi durdurdu.
Lezita patronu, sendikanın yetki aldığı Aralık 2023’ten beri fabrikada sendikal örgütlenme yapan 30 işçiyi işten çıkardı. Grev ilanından sonra işçi alımı ve işten çıkarmalar yasak olmasına rağmen, Lezita fabrikasında grevden önceki son bir haftada yaklaşık 10 işçi işten çıkarıldı.
İşçilerin sesini bastırmak için fabrika önüne ses sistemi kuran ve yüksek sesle müzik dinleten patron, daha önce de direniş alanını dikenli tellerle çevirmiş, fabrikaya barikat yığmış, girişe çok sayıda TIR dorsesi park ettirmişti. Hatta grev kırıcılık için komşu fabrikalardan destek istemekle kalmayan yönetim, greve engel olmak için Hindistan’dan işçi bile getirmişti.
Patronun “önlemleri” bununla da bitmemiş, bazı işçiler özel güvenlik aracılığıyla alıkoyulmaya çalışılırken, grevci işçilerin toz içinde kalması amacıyla fabrika etrafındaki yola toprak dökülmüştü. Grev alanına taşınan vince çıkan bir kişiyse kamerayla grevci işçileri kayda almıştı.
Patronun tüm yıldırma çabalarına karşılık Lezita grevi 6. gününde de işçilerin kararlılığıyla sürüyor. Patronların Ensesindeyiz’e konuşan iki Lezita işçisi ne olursa olsun mücadeleden geri adım atmayacaklarını ifade ediyorlar. Görüştüğümüz işçilerden Mehmet süreci şöyle anlatıyor:
“3 yılı geride bıraktık. Bugün geldiğimiz noktada tüm hukuki süreç sendika ve işçiden yana tamamlanmış, patronun toplu sözleşme masasına oturmaması ile grev kararı alınmıştır. Yüzlerce işçi grev alanında iken birçok işçi arkadaşımız tehdit ve rüşvetle greve çıkmamaya zorlanmıştır. Bizler sonuna kadar mücadeleye devam edeceğiz. Bugün bu alanda işçiler kimlerin dost kimlerin patron ve sermaye sahiplerinin tarafında olduğunu gördü. Bizler tüm emek ve sınıf mücadelesi veren partilerden ve insanlardan destek bekliyoruz.”
Lezita’da çalışan kadın işçi Öznur vazgeçmeyeceğiz diyor:
“Bizler içerde zor şartlar ve düşük ücretlerle çalışıyoruz. Fazla mesai yapıyoruz. Resmi, dini bayramlarda ise zorla çalıştırılıyoruz. Yine de elimize geçen maaşla geçinemiyoruz. Patron ve müdür yeni yatırımları açıklarken bize sabretmeyi öğütlüyorlar. Ben küçücük çocuğumu bırakıp burada gece gündüz çalışan bir işçiyim. Sendikalaşma hakkımı istiyorum, vazgeçmiyorum, vazgeçmiyoruz. Biz kazanacağız.”
Patronların Ensesindeyiz olarak örgütlenme hakları için kararlılıkla direnen Lezita işçisinin yanındayız. Lezita işçisi vazgeçmeyecek, kazanacak!